05 Σεπτεμβρίου 2013


Κατά την διάρκεια των εργασιών στο αλιευτικό καταφύγιο και την καταστροφή του παλιού μόλου ,μια ομάδα που θυμόμασταν την ύπαρξη ενός κανονιού ως δέστρα στον παλιό μόλο καθοδηγήσαμε το σκαπτικό μηχάνημα αλλά και με τα ίδια μας τα χέρια βγάλαμε το κανόνι σε καλή κατάσταση.

 Το επόμενο βήμα είναι το καθάρισμα και η αποκατάσταση του ώστε να τοποθετηθεί ξανά στο νέο αλιευτικό καταφύγιο αυτή την φορά σαν έκθεμα που θα θυμίζει την ύπαρξη της έντονης δράσης πειρατών σε αυτό το μέρος.
 

Λίγα λόγια για τα κανόνια:

Τα κανόνια εμφανίστηκαν στις αρχές του 14ου αιώνα. Αρχικά ήταν λίθινα αργότερα μπρούτζινα και έπειτα από χυτοσίδηρο. Τα πρώτα σιδερένια κανόνια χύθηκαν στην Αγγλία τον 16ο αιώνα. Είχαν μειονεκτήματα έναντι των μπρούτζινων αλλά στοίχιζαν πολύ λιγότερο, γιατί η τιμή του σιδήρου ήταν μεταξύ του ενός δεκάτου και του ενός πέμπτου της τιμής του μπρούντζου. Από τον 18ο αιώνα σταμάτησε η κατασκευή μπρούντζινων κανονιών. Τα κανόνια ήταν όπλα που χρησιμοποιούσαν τη δύναμη της εκτονώσεως των αερίων που παράγονταν από την καύση της πυρίτιδας για βολή οβίδων. Αποτελούνταν από το σωλήνα (το μπροστινό μέρος ονομαζόταν προτομή ή μπούκα και το πίσω πυγαίο) και τον κιλλίβαντα (λέτο, κανονοκρέβατο ή κανονάμαξα). Ήταν λειόκανα, εμπροσθογεμή και χρησιμοποιούσαν μαύρη πυρίτιδα. Χαρακτηρίζονταν ανάλογα με το βάρος της μπάλας που έβαλλαν σε γαλλικές λίτρες. Οι Έλληνες χαρακτήριζαν τις μπάλες σε οκάδες ( 1 οκά = 2 λίτρες, 1 λίτρα = 12 ουγγιές). Αργότερα κατά τον 19ο αιώνα, χαρακτηρίζονταν ανάλογα με το διαμέτρημα και το μήκος του σωλήνα μετρούμενο σε διαμετρήματα (π.χ. ένα κανόνι με διάμετρο σωλήνα 12 εκ. και μήκος σωλήνος 168 εκ. χαρακτηρίζεται ως 12/14). Επίσης ανάλογα με τη χρήση τους χωρίζονταν σε κατηγορίες: α) κάμπου, πεδινά πυροβόλα, β) βουνίσια, ορειβατικά, γ) κάστρων ή μετεριζιών, φρουριακά πυροβόλα, δ) καραβιών, επινήϊα πυροβόλα, ε) παλγεμέζια, τοπομαχικά πυροβόλα, στ) χαβάνια, όλμοι. Η πρώτη ναυμαχία στη Μεσόγειο με κανόνια έγινε το 1333 μεταξύ των πλοίων του Μπέη της Τύνιδας και των πλοίων του Βασιλιά της Σεβίλλης.

Είδη ναυτικών κανονιών

 α) κανόνια, β) καρονάδες, γ) κανονέτα και δ) όλμους.

Κανόνια, κουλουμπρίνες ή κατζαδούρικα. Μακριά τηλεβόλα κανόνια για βολές μεγάλων αποστάσεων. Χαρακτηρίζονταν ως κανόνια διώξεως και τοποθετούνταν σε κιλλίβαντες. Το μέγιστο βεληνεκές τους στα ελληνικά πλοία δεν υπέρβαινε τα 1800μ ενώ το δραστικό βεληνεκές τους κυμαίνετο μεταξύ 900μ έως 1100μ, ανάλογα με το διαμέτρημα του κανονιού. Αρχικά το διαμέτρημα τους αντιστοιχούσε σε μπάλες των 4, 6, 8, 12, 24, 36 λίτρων και αργότερα 22, 32, 52, 68 και 70 λίτρων.

Καρονάδες. Βραχύκαννα κανόνια. Εφευρέθηκαν από τον στρατηγό Robert Melville στα τέλη του 1770, από την ανάγκη του ναυτικού για ένα κανόνι με μεγάλο όγκο πυρός σε μικρή απόσταση. Οι πρώτες κατασκευάστηκαν από την Carron Ironworks Comp. που βρίσκονταν στο Carron της Σκωτίας απ’ όπου πήραν και το όνομα τους. Από το 1762 η εταιρία άρχισε να παράγει βαρύ πυροβολικό και πυρομαχικά που τα εκτιμούσαν ο στρατός και το ναυτικό. Η καρονάδα ήταν σχεδιασμένη ειδικά για το ναυτικό το οποίο την υιοθέτησε το 1779. Όπλο μικρής απόστασης, προκαλούσε σοβαρότατες ζημιές στα εχθρικά πλοία και πληρώματα κυρίως τη στιγμή πριν την εμβολή. Τις τοποθετούσαν στο ανώτερο κατάστρωμα πάνω σε ξύλινα βάθρα (sabate) που είχαν δύο μόνο τροχούς μπροστά. Ήταν βοηθητικό πυροβολικό στα μεγαλύτερα πλοία και κυρίως στα μικρότερα. Τα πλεονεκτήματά της καρονάδας ήταν ότι είχε το 1/3 του βάρους του αντίστοιχου σε διαμέτρημα μακρού πυροβόλου, ήταν κοντύτερη, το σχήμα του στομίου της βοηθούσε στο γρήγορο γέμισμα, άρα ευκολότερη στη χρήση της κατά τη μάχη και απαιτούσε μόνο 3-4 άνδρες για το χειρισμό της. Χρειάζονταν πολύ λιγότερη γόμωση (για παράδειγμα ένα κανόνι των 68 ήθελε 10 κιλά μπαρούτι ενώ μια καρονάδα ήθελε μόνο 2,5 κιλά), είχε μικρότερη ανάκρουση που ελέγχονταν από το χαλινωτήριο (ένα χονδρό σχοινί που περνούσε από την πόρπη του πηγαίου και οι δύο άκρες του δένονταν σε κρίκους πάνω στο κατάστρωμα). Σαν ελαφρύτερες κόστιζαν λιγότερο, και μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και από μικρότερα σκάφη, όπως οι Βαρκοκανονιέρες (Υπάρχει μια χαρακτηριστική απεικόνιση που δείχνει τη Μπουμπουλίνα με την καρονάδα της στην πλώρη μιας τέτοιας βάρκας κατά την πολιορκία του Ναυπλίου

Κανονέτα ή καβαλέτα. Μικρά μπρούτζινα κανόνια που στηρίζονταν σε σιδερένια διχάλα (φουρκάδα) και το πηγαίο τους κατέληγε σε κυρτή ουρά σαν χειρολαβή για να χρησιμοποιείται στην σκόπευση. Τα τοποθετούσαν στις κουπαστές των πλοίων, σε μικρά σκάφη και σε εξοπλισμένες βάρκες. Έριχναν βολίδες ή σφαιρικά βλήματα σε μικρές αποστάσεις και για αυτό χρησιμοποιούνταν κατά το ρεσάλτο. Χρησιμοποιούνταν επίσης για χαιρετισμό.

Όλμοι. Πολύ μικρά κανόνια σε σχήμα γουδιού γι’ αυτό ονομάζονταν και χαβάνια, λέγονταν επίσης και μορτάρια ή μορτάγια (mortaio) ή λουμπάρδες (lumbarda), καμιά φορά και από το είδος του βλήματος που εκτόξευαν, κουμπαράδες, βόμβες ή οβούζια. Προορίζονταν για βολή με μεγάλη γωνία ανυψώσεως και σε αποστάσεις που δεν ξεπερνούσαν τα 800 μέτρα με καμπύλη τροχιά (επισκεπτική βολή) εναντίον χαρακωμάτων, φρουρίων ή πίσω από παραπετάσματα. Οι έλληνες αγωνιστές ονόμαζαν τις βολές των όλμων κάθετο πυροβολισμό, σε αντίθεση με τον συνήθη οριζόντιο. Οι όλμοι χρησιμοποιούντο μόνο στην στεριά σε πολιορκίες φρουρίων. Στη θάλασσα ήταν άχρηστοι λόγω του μικρού βεληνεκούς και της επισκεπτικής βολής που δεν ήταν εφικτή σε πλοία. Παρ’ όλα αυτά κατασκευάστηκαν στην Γαλλία ολμοφόρες γαλιότες για την προσβολή φρουρίων και χρησιμοποιήθηκαν επιτυχώς το 1682 στις επιχειρήσεις του γαλλικού στόλου κατά του Αλγερίου.
ΠΗΓΗ:http://spetses.wordpress.com
 

 
Λίγα λόγια για τα Βελανίδια. Το χωριό βρίσκεται κτισμένο στο νοτιότερο άκρο του ορεινού όγκου του Πάρνωνα. Από τα Βελανίδια μπορεί να επισκεφτεί κανείς τη βόρεια πλευρά του Κάβο-Μαλέα και το φάρο του, που χτίστηκε το 1860 και είναι ένας από τους παλαιότερους αλλά και τους τελειότερους της Μεσογείου.
Τα Βελανίδια είναι οικισμός των Βυζαντινών χρόνων, κάτι που μαρτυρά το πλήθος των βυζαντινών ναών που είναι διάσπαρτοι σε όλη την έκταση. Πιθανότατα ο οικισμός που δημιουργήθηκε περί το 1718 στη θέση ‘Παλιοκαμάρες είναι συνένωση πολλών μικρότερων και παλαιοτέρων κάτι που εξηγείτε από την ανάγκη των ανθρώπων εκείνης της εποχής για την δημιουργία πιο οργανωμένων οικισμών.
Τι μπορείτε να δείτε και να θαυμάσετε στα Βελανίδια! Μπορείτε να κολυμπήσετε στις πανέμορφες γνωστές αλλά και κρυφέςπαραλίες, Μπορείτε να επισκεφτείτε τα δεκάδες μικρά εξωκκλήσια, τα περισσότερα κατασκευασμένα μεταξύ 12ου - 14ου αιώνα, Στο ύψωμα πάνω από τα Βελανίδια μπορείτε να επισκεφτείτε το 'ΕΡΓΟ' πρόκειται για ένα συγκρότημα στρατιωτικών κτιρίων που κατασκευάστηκε το 1942 από τους Γερμανούς, Ο φάρος του Κάβο Μαλέα ένα στολίδι πρόσφατα ανακαινισμένος και χαρακτηρισμένος ως ιστορικό και διατηρητέο μνημείο της σύγχρονης ιστορίας, σε ένα θρυλικό ακρωτήρι σας περιμένει να τον επισκεφτείτε και να απολαυσετε το απέραντο γαλάζιο.

Είδατε περισσότερο