05 Ιανουαρίου 2017

Το πρωί της 6ης Ιανουαρίου 1993, την ώρα που τελείται η λειτουργία των Θεοφανίων στον Ιερό Ναό Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης Βελανιδίων κάποιος ενημερώνει για ναυάγιο και άμεσα οι άντρες του χωριού, ναυτικοί οι περισσότεροι σπεύδουν στην περιοχή του κάβου να προσφέρουν βοήθεια.

Μάταια όμως, στην οργισμένη θάλασσα του Κάβο Μαλιά, όπου τα κύματα ξεπερνούσαν τα 10 μέτρα ύψος και ο άνεμος τα 11 μποφόρ, το υπό παναμέζικη σημαία ελληνικό φορτηγό πλοίο «Coty-1» με το 17μελές πλήρωμά του έχουν χαθεί πλέον στα μανιασμένα νερά του Ξυλοχάφτη.

Για το μοιραίο ταξίδι του έφυγε από τη Χαλκίδα την παραμονή των Φώτων. Το πλήρωμά του αποτελούνταν από 11 Έλληνες και 6 Ρώσους ναυτικούς. Έφθασε την ίδια ημέρα στον Πειραιά, όπου παρέμεινε «τράνζιτ» και ανήμερα των Θεοφανίων ξεκίνησε, παρά τον κακό καιρό και τη θαλασσοταραχή για τον προορισμό του.

Το πλοίο, που μετέφερε 3.600 τόνους τσιμέντο στα αμπάρια του, παρουσίασε στις 3 τα ξημερώματα κλίση 11 μοιρών, από μετατόπιση φορτίου, με αποτέλεσμα να εισρεύσουν νερά και να σταματήσουν οι μηχανές του. Παρά τις προσπάθειες του τάνκερ «Κρήτη WAVE» του Ομίλου Βαρδινογιάννη, του ρυμουλκού «Μέγας Αλέξανδρος» και της φρεγάτας «ΕΛΛΗ» που έσπευσαν προς βοήθεια, στάθηκε αδύνατο να περισυλλεγούν ζωντανοί οι 17 ναυτικοί του πληρώματος.

Ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Αλέξανδρος Παπαδόγγονας, που ρωτήθηκε γιατί το πλοίο ξεκίνησε από το λιμάνι του Πειραιά παρά τη μεγάλη θαλασσοταραχή, έδωσε την εξήγηση ότι ύμφωνα με το εγχειρίδιο ασφαλείας της ναυσιπλοΐας, το «Coty I» δεν υπόκειτο στις απαγορεύσεις απόπλου, που ισχύουν μόνο για τα ελληνικά επιβατηγό πλοία και για τα φορτηγά με ελληνική σημαία κάτω των 500 κόρων, ενώ παραδέχθηκε την αδυναμία των σωστικών συνεργείων εξαιτίας των δυσμενέστατων καιρικών συνθηκών.
Πάντως, ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά του πλοιοκτήτη του «Coty I» Θόδωρου Βενιάμη για ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή και πρόκληση ναυαγίου από αμέλεια. Η υπόθεση εκδικάστηκε στις 7 Μαΐου 1997 στο Α' Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας και ο βασικός κατηγορούμενος Θόδωρος Βενιάμης αθωώθηκε.

Οι Έλληνες ναυτικοί που χάθηκαν στο ναυάγιο του «Coty I»
Γιάννης Μαρτάκης, πλοίαρχος
Δημήτρης Μπουρλοτής, υποπλοίαρχος
Δημήτρης Μπαρμπέρης, ανθυποπλοίαρχος
Γιάννης Τσίγκος, A' μηχανικός
Νίκος Χαϊδάκης, Β' μηχανικός
Παναγιώτης Έγκαρχος, Γ' μηχανικός
Ισίδωρος Λικουρίνος, ναύκληρος
Γιώργος Κριμιζής, λιπαντής
Σμήλιος Κορμάρης, μάγειρας
Απόστολος Κανελλόπουλος, βοηθός θαλαμηπόλου
Μεμέτ Πελβάν, ναύτης

Λίγα λόγια για τα Βελανίδια. Το χωριό βρίσκεται κτισμένο στο νοτιότερο άκρο του ορεινού όγκου του Πάρνωνα. Από τα Βελανίδια μπορεί να επισκεφτεί κανείς τη βόρεια πλευρά του Κάβο-Μαλέα και το φάρο του, που χτίστηκε το 1860 και είναι ένας από τους παλαιότερους αλλά και τους τελειότερους της Μεσογείου.
Τα Βελανίδια είναι οικισμός των Βυζαντινών χρόνων, κάτι που μαρτυρά το πλήθος των βυζαντινών ναών που είναι διάσπαρτοι σε όλη την έκταση. Πιθανότατα ο οικισμός που δημιουργήθηκε περί το 1718 στη θέση ‘Παλιοκαμάρες είναι συνένωση πολλών μικρότερων και παλαιοτέρων κάτι που εξηγείτε από την ανάγκη των ανθρώπων εκείνης της εποχής για την δημιουργία πιο οργανωμένων οικισμών.
Τι μπορείτε να δείτε και να θαυμάσετε στα Βελανίδια! Μπορείτε να κολυμπήσετε στις πανέμορφες γνωστές αλλά και κρυφέςπαραλίες, Μπορείτε να επισκεφτείτε τα δεκάδες μικρά εξωκκλήσια, τα περισσότερα κατασκευασμένα μεταξύ 12ου - 14ου αιώνα, Στο ύψωμα πάνω από τα Βελανίδια μπορείτε να επισκεφτείτε το 'ΕΡΓΟ' πρόκειται για ένα συγκρότημα στρατιωτικών κτιρίων που κατασκευάστηκε το 1942 από τους Γερμανούς, Ο φάρος του Κάβο Μαλέα ένα στολίδι πρόσφατα ανακαινισμένος και χαρακτηρισμένος ως ιστορικό και διατηρητέο μνημείο της σύγχρονης ιστορίας, σε ένα θρυλικό ακρωτήρι σας περιμένει να τον επισκεφτείτε και να απολαυσετε το απέραντο γαλάζιο.

Είδατε περισσότερο