28 Οκτωβρίου 2013

  Η Εθνική εορτή της 28ης Οκτωβρίου  κατά πολλούς είναι ενα παράδοξο γιατί σε όλο τον κόσμο γιορτάζεται η απελευθέρωση μετά από ένα πόλεμο ενώ εμείς  γιορτάζουμε <<την είσοδο>> σε αυτόν, δεν μπορούν να καταλάβουν ότι γιορτάζουμε την αντίδραση στην άνευ όρων παράδοση της Ελευθερίας και των κεκτημένων που έχει κερδίσει αυτό το Έθνος στους αιώνες . Η ιστορία έχει δείξει και αποδείξει ότι οι Έλληνες ήταν πάντα ενωμένοι στον κοινό εχθρό ακόμα και την εποχή των κρατών - πόλεων παρόλο τον μεταξύ τους διαφόρων ήταν ένα μέτωπο μπροστά στις ορδές των βαρβάρων που προσπαθούσαν να πατήσουν αυτή την γη.
 

Αυτή την επέτειο του ΟΧΙ στον επίδοξο κατακτητή και του νεκρούς αυτού του πολέμου τίμησαν οι Βελανιδιώτες που μετά την Θεια Λειτουργία και την Δοξολογία τέλεσαν  στην πλατεία του χωριού επιμνημόσυνη δέηση, στο μνημείο που είναι αφιερωμένο σ' αυτούς που έδωσαν την ζωή τους  και κατατέθηκε στεφάνι από τον πρόεδρο της Τ. Κοινότητας Βελανιδίων  κ. Τριπόντικα Γεώργιο, όλος ο κόσμος  έψαλλε  τον Εθνικό Ύμνο και κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή εις μνήμη των πεσόντων.

27 Οκτωβρίου 2013


Με την ευκαιρία της Εθνικής μας Επετείου και επειδή πλέον δεν ακούγονται και δεν γράφονται πολλά για τα εθνικά μας σύμβολα, τους πατριωτικούς αγώνες και τους ήρωες του γένους μας, θέλουμε να γράψουμε ένα κείμενο αφιερωμένο στο εθνικό μας σύμβολο ως αντίδωρο μνήμης για όσους έπεσαν μ’ αυτό το σύμβολο στα πεδία των μαχών για να μπορούμε εμείς σήμερα να βιώνουμε το πιο πολύτιμο αγαθό των λαών που είναι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε είναι να γράψουμε λίγες σκέψεις για ενημέρωση και προβληματισμό.
Για πρώτη φορά η σημαία με την σημερινή της μορφή (ως ύφασμα) ως σύμβολο εθνικό αλλά και ως σήμα έναρξης της μάχης χρησιμοποιείται από τον Μέγα Αλέξανδρο, ο οποίος αναρτά σημαία με χρώμα πορφυρό η οποία τοποθετείται πάνω στην ιστορική σάρισα και δίνει το έναυσμα της μάχης ή τη λήξη της. Ο κυριότερος σταθμός της δημιουργίας της σημαίας ως λάβαρο και εθνικό σύμβολο είναι η σημαία του Μεγάλου Κωνσταντίνου με την επιγραφή «εν τούτω νίκα», η οποία απεικόνιζε σταυρό με το ΧΡ (τα αρχικά του Χριστού) και από τότε έως και σήμερα ο σταυρός αποτελεί το κύριο στοιχείο που υπάρχει στην ελληνική σημαία και δεν βγήκε ποτέ απ’ αυτήν.
Ο Ρήγας Φερραίος σχεδιάζει τρίχρωμη σημαία που επάνω έχει τρεις σταυρούς και το ρόπαλο του

13 Οκτωβρίου 2013

  Η Μαυροσπηλιά είναι ένα σπήλαιο που βρίσκεται στο ύψωμα πάνω από τον Άγιο Ιωάννη, η πρόσβαση σε αυτό είναι πολύ δύσκολη αφού το μονοπάτι που ξεκινούσε από το εκκλησάκι της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου έχει καταστραφεί από κατολισθήσεις ,έτσι η πιο βατή διαδρομή ξεκινά από το εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα και περνά από μονοπάτια που έχουν διατηρήσει τα αγριοκάτσικα αλλά σε αρκετά σημεία η πρόσβαση είναι πολύ δύσκολη αφού τα πολύ παλιά αυτά μονοπάτια έχουν πλέον κλείσει κυρίως από Αριές (θαμνώδεις Βελανιδιές).

Η θέα του χωριού από κάτω σου κόβει την ανάσα και σου δίνει την εντύπωση ότι βρίσκεσαι σε αεροπλάνο, αν περάσεις το δύσκολο κομμάτι της ανάβασης βρίσκεσαι σε ένα πλάτωμα που έχει υποστεί την ανθρώπινη παρέμβαση αφού αντικρίζεις εκατοντάδες μέτρα δαμακιών (πέτρινοι τοίχοι) που χωρίζουν αυτή την έκταση σε πεζούλες πράγμα που μας δίνει την πληροφορία η οποία επιβεβαιώνεται και από μαρτυρίες ότι αυτά τα εδάφη πριν πολλά χρόνια ήταν καλλιεργήσιμα, η ύπαρξη επίσης οστράκων επιβεβαιώνει ανθρώπινη δραστηριότητα εδώ  ίσως πολλά χρόνια πίσω.
Μετά από δεκαοκτώ χρόνια και μια δύσκολη ανάβαση επιτέλους αντίκρισα πάλι την φημισμένη Μαυροσπηλιά, η είσοδος της πλέον έχει κλείσει αλλά την ακολουθούν ακόμα οι μύθοι και οι ιστορίες που ακόμα διηγούνται οι μεγαλύτεροι, μια τέτοια ιστορία μας λέει ότι η σπηλιά αυτή ήταν καταφύγιο των Βελανιδιωτών στις συχνές επιδρομές των πειρατών και πως σε μια από αυτές το κλάμα ενός μωρού τους
πρόδωσε και έτσι οι πειρατές έβαλαν φωτιά στις δυο εισόδους της Μαυροσπηλιάς(η δεύτερη είσοδος εικάζεται ότι είναι στην τοποθεσία Σταυρός πάνω από τα μαντριά) και οι πυκνοί καπνοί τους αποδεκάτισαν.

06 Οκτωβρίου 2013

Η ιδέα για αυτό το θέμα μου γεννήθηκε βλέποντας κατά καιρούς τα πούλμαν  που συρρέουν στα Βελανίδια με πλήθος περιπατητές που κατευθύνονται στον Κάβο Μαλλιά και αναρωτήθηκα  πόσοι από εμάς που κατοικούμε στην ευρύτερη περιοχή και όχι μόνο έχουν κάνει αυτή την διαδρομή και γιατί χάνουν αυτή την εμπειρία, έτσι σκέφτηκα να σας δελεάσω  δίνοντας σας πληροφορίες γι' αυτή την διαδρομή και δείχνοντας  σας ένα πολύ μικρό δείγμα από τις εικόνες που θα αντικρύσετε, έτσι......

Τα Βελανίδια πατρίδα σπουδαίων ναυτικών και ψαράδων είναι η πύλη για τον μαγευτικό κόσμο του Καβομαλιά και τη γνωριμία με ένα σπάνιο οικοσύστημα. Η διαδρομή ξεκινάει από το κέντρο του χωριού ,κατευθυνθείτε ΝΑ από τα σκαλιά που διασχίζουν το οικισμό, στο τέλος συνεχίστε στο μονοπάτι που διασχίζει την πλαγιά. Ύστερα από 1,5 χιλιόμετρο θα φτάσετε στην εκκλησία που είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και θα ακολουθήσετε τον χωματόδρομο που ξεκινάει από εκεί.
Σε 1,5 χιλιόμετρο θα φτάσετε στα εκκλησάκια του Οσίου Θωμά και του Αγίου Μύρωνα, από εκεί ανατολικά προς την θάλασσα ακολουθώντας την σημασμένη πεζοπορική διαδρομή 'Δ10' διαβαίνετε  τη κλασικότερη διαδρομή μονοπατιού στην Άκρα Μαλέα και τον φάρο του, διαδρομή που επί δεκαετίες ακολουθούσαν με τα ζώα για τον ανεφοδιασμό του Φάρου. Η απόσταση από εκεί έως το φάρο είναι περίπου 4 χλμ., οπότε υπολογίστε γύρω στη 1,5 με 2  ώρες πεζοπορίας. Μπορείτε επίσης να ξεκινήσετε το περπάτημα για τον διάσημο
φάρο του Μαλεα από το ξωκλήσι του Οσίου Θωμά εν Μαλεώ εφόσον επιθυμείτε να φτάσετε ως εκεί με αυτοκίνητο







Λίγα λόγια για τα Βελανίδια. Το χωριό βρίσκεται κτισμένο στο νοτιότερο άκρο του ορεινού όγκου του Πάρνωνα. Από τα Βελανίδια μπορεί να επισκεφτεί κανείς τη βόρεια πλευρά του Κάβο-Μαλέα και το φάρο του, που χτίστηκε το 1860 και είναι ένας από τους παλαιότερους αλλά και τους τελειότερους της Μεσογείου.
Τα Βελανίδια είναι οικισμός των Βυζαντινών χρόνων, κάτι που μαρτυρά το πλήθος των βυζαντινών ναών που είναι διάσπαρτοι σε όλη την έκταση. Πιθανότατα ο οικισμός που δημιουργήθηκε περί το 1718 στη θέση ‘Παλιοκαμάρες είναι συνένωση πολλών μικρότερων και παλαιοτέρων κάτι που εξηγείτε από την ανάγκη των ανθρώπων εκείνης της εποχής για την δημιουργία πιο οργανωμένων οικισμών.
Τι μπορείτε να δείτε και να θαυμάσετε στα Βελανίδια! Μπορείτε να κολυμπήσετε στις πανέμορφες γνωστές αλλά και κρυφέςπαραλίες, Μπορείτε να επισκεφτείτε τα δεκάδες μικρά εξωκκλήσια, τα περισσότερα κατασκευασμένα μεταξύ 12ου - 14ου αιώνα, Στο ύψωμα πάνω από τα Βελανίδια μπορείτε να επισκεφτείτε το 'ΕΡΓΟ' πρόκειται για ένα συγκρότημα στρατιωτικών κτιρίων που κατασκευάστηκε το 1942 από τους Γερμανούς, Ο φάρος του Κάβο Μαλέα ένα στολίδι πρόσφατα ανακαινισμένος και χαρακτηρισμένος ως ιστορικό και διατηρητέο μνημείο της σύγχρονης ιστορίας, σε ένα θρυλικό ακρωτήρι σας περιμένει να τον επισκεφτείτε και να απολαυσετε το απέραντο γαλάζιο.

Είδατε περισσότερο