ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ

  Ένα  ποίημα για τα Βελανίδια από έναν καλλιτέχνη ναυτικό τον κ. Γιάννη Π. Καραντζή, ο οποίος έχει ως χόμπι να κατασκευάζει ξύλινα αντίγραφα σκαφών και να γράφει στίχους από την καρδιά του.

 

   

Σμαράγδι του Κάβο Μαλλιά και του βουνού βιτρίνα

Νεραΐδες σε κεντήσανε κάτω απ' τήν Κριθίνα.

Γύρω τριγύρω σου βουνά στους πρόποδες φαράγγια

                                            με καταπράσινες πλαγιές και δροσερά λαγκάδια.

Και ο Δαναός που πέρασε κι 'αυτός μαγεύτηκε ήδη

                                               και σου δώσε το όνομα της κόρης του της Σίδη.

 Ο Ήλιος βγαίνει αντίκρυ σου, μα γρήγορα θα δύση

                                               πίσω απ' τις βουνοκορφές  που ύψωσε η φύση.

 Είσαι αιθέριο χωριό και όποιος δεν 'ρθει θα χάσει

                                                γιατί σε λούζει απαλά η αύρα της θαλάσσης.

 Μπροστά θωρείς τα πέλαγα, μοναδικοί σου πόροι

                                              μα στέκεις υπερήφανα μπροστά στο ξεροβόρι.

 Η ναυτική ιστορία σου έχει πολλά να γράψει

                                                πολλά παιδιά θυσίασες στης θάλασσας τα βάθη.

 Ρίξε στεφάνια στο γιαλό με δάφνες και με κρίνα

                                            να στεφανώσεις τα παιδιά που σκέπασε το κύμα.

 Ζεις μόνο απ' την θάλασσα σαν το θαλασσοπούλι

                                              ακόμα έδωσες παιδιά στην μοίρα του Μιαούλη.

 Του γλάρου το φτερούγισμα  πάνω από το κύμα

                                          μας στέλνουν τα μηνύματα μ' αυτό οι ναυτικοί μας.