Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΒΕΛΑΝΙΔΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ στο φύλο του Ιουλίου του 1981.
Η εφημερίδα αυτή ήταν ένα έντυπο που την επιμέλεια έκδοσης είχε ο Σύνδεσμος Βελανιδιωτών “Η ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑ” και σκοπό είχε την ενημέρωση όλων των Βελανιδιωτών για τα νέα και τις δραστηριότητες του συνδέσμου, στις σελίδες αυτού του εντύπου μπορείς να βρεις ιστορίες σαν την παρακάτω αλλά και ένα θησαυρό πληροφοριών από την ζωή των Βελανιδιωτών σχεδόν έναν αιώνα πίσω.
Θα προσπαθήσω να αποθησαυρίσω τα διαμάντια που έχουν τυπωθεί στην εφημερίδα αυτή τα τελευταία σαράντα χρόνια και θα σας τα παρουσιάσω σε αυτήν την σελίδα, από εδώ και στο εξής θα βρίσκεται τις αναρτήσεις που αφορούν τα Βελανιδιώτικα Νέα στην κατηγορία ¨Βελανιδιώτικα Νέα”
Λαγκάδια, ρεματιές και η ζωή γεμάτη με ημερήσιο και νυχτερινό κάματο δημιουργεί φαντάσματα και βελανιδιώτικα “ξωτικά” τα οποία πλαισιώνουν ευχάριστα διηγήματα την ημέρα και τον φόβο για συντροφιά την νύκτα.
Η ιστορία που θα αναφέρω είναι κάτι που ξέφυγε από την πραγματικότητα κι έγινε μια ιστορία με φαντάσματα. Μια ιστορία σχετική με την πειρατεία, που ανεπτύχθη έντονη στα προ και, του 1821 χρόνια σ΄όλη την Ελλάδα φυσικά και στον τόπο μας. Κάτι που οδήγησε τους πρώτους κατοίκους του χωριού να κτίσουν σπίτια στον Άγιο Παντελεήμονα και όχι εδώ που βρίσκεται, στα πρώην χωράφια τους τα “κοκκινοπέζουλα όπως τα λέγανε.
Θα πρέπει δε να τονιστεί ότι εδώ ήταν το λημέρι τους σε τόσο βαθμό ώστε για μια ακόμη φορά έλεγαν “σαν περάσεις τον κάβο - Μαλιά ξεχνάς το σπίτι σου” με την διαφορά ότι οι αρχαίοι ναυτικοί είχαν να αντιμετωπίσουν μόνο την θάλασσα οι νεότεροι και την πειρατεία.
Στο πρόσωπο ενός Σαριγκάλου λέγονται τα πιο πολλά.
Αυτός είχε τη φωλιά του από τον κάβο ως την μονή της Αγίας Ειρήνης, η στρατηγική του ήτο φοβερή πολύ επιτήδεια και μοναδική που μόνο που το φαντάζεσαι σου προκαλεί δέος. Αυτή βασιζόταν στη ρυμούλκιση των πλοίων του με βαρούλκα στους απόκρημνους βράχους του Κάβου και καραδοκούσαν.
Η λεία που απεκόμισε σε χρυσό ήτο τεραστία για την οποία λέγεται ναναι κρυμμένη μέχρι σήμερα στον τόπο που έδρασε. Μάλιστα γι΄αυτό το σκοπό είχαν συσταθεί αποστολές έρευνας από ντόπιους και ξένους με πρόσφατη μια ομάδα Αμερικανών.
Μαρτυρίες του τρόπου δράσης των πειρατών ο κρίκος στην δυτική πλευρά του Κάβου και μια σπηλιά με οστά κάτω από την Μονή της Αγίας Ειρήνης, η ονομαζόμενη “κοκκάλα”.
Θα προσπαθήσω να αποθησαυρίσω τα διαμάντια που έχουν τυπωθεί στην εφημερίδα αυτή τα τελευταία σαράντα χρόνια και θα σας τα παρουσιάσω σε αυτήν την σελίδα, από εδώ και στο εξής θα βρίσκεται τις αναρτήσεις που αφορούν τα Βελανιδιώτικα Νέα στην κατηγορία ¨Βελανιδιώτικα Νέα”
Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΘΕΣ
Λαγκάδια, ρεματιές και η ζωή γεμάτη με ημερήσιο και νυχτερινό κάματο δημιουργεί φαντάσματα και βελανιδιώτικα “ξωτικά” τα οποία πλαισιώνουν ευχάριστα διηγήματα την ημέρα και τον φόβο για συντροφιά την νύκτα.
Η ιστορία που θα αναφέρω είναι κάτι που ξέφυγε από την πραγματικότητα κι έγινε μια ιστορία με φαντάσματα. Μια ιστορία σχετική με την πειρατεία, που ανεπτύχθη έντονη στα προ και, του 1821 χρόνια σ΄όλη την Ελλάδα φυσικά και στον τόπο μας. Κάτι που οδήγησε τους πρώτους κατοίκους του χωριού να κτίσουν σπίτια στον Άγιο Παντελεήμονα και όχι εδώ που βρίσκεται, στα πρώην χωράφια τους τα “κοκκινοπέζουλα όπως τα λέγανε.
Θα πρέπει δε να τονιστεί ότι εδώ ήταν το λημέρι τους σε τόσο βαθμό ώστε για μια ακόμη φορά έλεγαν “σαν περάσεις τον κάβο - Μαλιά ξεχνάς το σπίτι σου” με την διαφορά ότι οι αρχαίοι ναυτικοί είχαν να αντιμετωπίσουν μόνο την θάλασσα οι νεότεροι και την πειρατεία.
Στο πρόσωπο ενός Σαριγκάλου λέγονται τα πιο πολλά.
Αυτός είχε τη φωλιά του από τον κάβο ως την μονή της Αγίας Ειρήνης, η στρατηγική του ήτο φοβερή πολύ επιτήδεια και μοναδική που μόνο που το φαντάζεσαι σου προκαλεί δέος. Αυτή βασιζόταν στη ρυμούλκιση των πλοίων του με βαρούλκα στους απόκρημνους βράχους του Κάβου και καραδοκούσαν.
Η λεία που απεκόμισε σε χρυσό ήτο τεραστία για την οποία λέγεται ναναι κρυμμένη μέχρι σήμερα στον τόπο που έδρασε. Μάλιστα γι΄αυτό το σκοπό είχαν συσταθεί αποστολές έρευνας από ντόπιους και ξένους με πρόσφατη μια ομάδα Αμερικανών.
Μαρτυρίες του τρόπου δράσης των πειρατών ο κρίκος στην δυτική πλευρά του Κάβου και μια σπηλιά με οστά κάτω από την Μονή της Αγίας Ειρήνης, η ονομαζόμενη “κοκκάλα”.
Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον Νικήτα Καβουκλή πού με έκανε κοινωνό σε αυτό τον λαογραφικό και όχι μόνο θησαυρό.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου