Σάββατο του Λαζάρου- έθιμα

Το Σάββατο πρωί, ανήμερα του Λαζάρου, τα παιδιά του χωριού χωρισμένα σε ομάδες, γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι, κρατώντας στα χέρια τους ένα ξύλινο σταυρό, πάνω στον οποίο έχουν δεμένο ένα στεφάνι που χουν φτιάξει από μαργαρίτες και το χουν στολίσει με διάφορες χρωματιστές κορδέλες και τραγουδούν το παρακάτω τραγούδι για τον Λάζαρο.

Σήμερον έρχεται ο Χριστός

ο επουράνιος Θεός

εις την πόλη Βηθανία

Μάρθα κλαίει και Μαρία.

Μαθηταί και Αποστόλοι

τότε ευρεθήκαν όλοι

αν εδώ ήσουν Χριστέ μου

δεν θ' απόθνησκε ο αδελφός μου.

Τώρα εγώ πιστεύω

και καλότατα το ξεύρω

οτι δύνασαι αν θέλεις

και νεκρούς να ανασταίνεις.

Τότε Μάρθα και Μαρία

άγωμεν εις τα μνημεία

Τότε ο Χριστός δακρύζει

και τον Άδη φοβερίζει.

Άδη Τάρταρε και Χάρο

Λάζαρο θε να σε πάρω

έβγα έξω αδελφέ μου

φίλε και αγαπητέ μου.

Από το βιβλίο του Νικόλαου Σταυριανού για την λαογραφία των Βελανιδίων.