26 Αυγούστου 2017

 Το 2006 ΤΑ ΝΕΑ και ο Μήτσος Ν. Μανιάτης πραγματοποίησαν ένα οδοιπορικό στον Κάβο Μαλιά, το αποτέλεσμα ένα κείμενο που υμνεί τις ομορφιές του τόπου και αξίζει να διαβαστεί από τους ντόπιους αλλά και τους επισκέπτες του τόπου μας.

Υπάρχει λόγος σοβαρός! Είτε γιατί ποτέ σου δεν προσπάθησες να φτάσεις μακριά, είτε γιατί φοβήθηκες τον άσχημο καιρό, τον δυνατό αέρα, τα αφρισμένα κύματα, είτε γιατί τελικά εγκλωβίστηκες στις συστάδες από οπλισμένο σκυρόδεμα της πόλης, αξίζει να φτάσεις ώς εδώ. Αξίζει να νιώσεις αυτή τη φορά ελεύθερος και ανακουφισμένος σε ένα από τα πλέον συνταρακτικά και «οριακά» τοπία της Ελλάδας. Κι αν ο φάρος του Κάβο Μαλιά σε κάνει να αγριέψεις, υπάρχουν τα μοναδικά θαλασσινά Βελανίδια να σου γλυκάνουν τη ματιά και το Μικρό Άγιον Όρος με τις σκόρπιες πέτρες του και τα απίστευτα παλιά ασκηταριά να σηκώσει την ψυχή σου πιο ψηλά.


Το ακρωτήριο του Μαλέα ή Κάβο Μαλιάς, το άκρο της χερσονήσου, είναι μια βραχώδης απόληξη που πάντοτε προκαλούσε τον φόβο σε όσους τον περιέπλεαν. Είναι συνδεδεμένο με φουρτούνες, ναυάγια και πειρατές. Εκεί τοποθέτησε ο Όμηρος τα ναυάγια του Αγαμέμνονα και του Οδυσσέα. Άμα περάσεις τον Μαλέα, έλεγαν οι αρχαίοι, πρέπει να ξεχάσεις το σπίτι σου («Μαλέαν δε κάμψας επιλάθου των οίκαδε»). Για ένα διάστημα τον Μεσαίωνα, είχε μετονομασθεί σε ακρωτήρι των Αγγέλων - μάλλον για να ξορκίσουν τη δύναμή του. Το κακό συμπληρώθηκε με τους πειρατές: Κρυμμένοι στους απάνεμους όρμους της Αγίας Μαρίνας - το Νυμφαίο της αρχαιότητας - και της Νεάπολης όταν φυσούσαν νοτιάδες, περίμεναν τα υποψήφια θύματά τους που περνούσαν από τον Μαλέα, εξουθενωμένα από τις τρικυμίες αλλά και εκστατικά από το δέος που προκαλεί η περιοχή, καθώς τα βράχια υψώνονται πάνω στις απόκρημνες πλαγιές του όρους Βάρδια μέχρι τα 550 μέτρα.

Θαλασσινά Βελανίδια
Ξεκινάτε με το αυτοκίνητο από τη Νεάπολη και κατευθυνόσαστε νότια. Ο δρόμος ανηφορίζει στις πλαγιές του όρους Βαβίλα αλλά είναι ασφάλτινος. Φτάνετε στην Καλένια, αγνοείτε τη διακλάδωση προς Καστάνια και μπαίνετε στο χωριό Λάχι με την εκπληκτική θέα στο πέλαγος. Ακολουθώντας τον δρόμο για Βελανίδια, τεράστια βράχια υψώνονται γύρω και το τοπίο είναι συναρπαστικό, Το Μυρτώον Πέλαγος κάνει την εμφάνισή του πίσω από τις στροφές!

   Βελανίδια
Με το στόμα ανοιχτό θα μείνετε όταν με το καλό κατηφορίσετε στα Βελανίδια. Θα μπορούσε κανείς να το χαρακτηρίσει σαν ένα από τα ομορφότερα χωριά της Ελλάδας, λόγω της θέσης, του «χρώματος», της θέας, αλλά και της αίσθησης που έχεις όταν φτάνεις εκεί. Μπορεί τον χειμώνα να μένουν εκεί κάπου 100 κάτοικοι, αλλά το καλοκαίρι ξεπερνούν τους 1.000. Πολλοί είναι εκείνοι που έχουν πλέον τα εξοχικά τους στο χωριό και περνούν όμορφα καλοκαίρια. Τα Βελανίδια μοιάζουν «καρφωμένα» κάτω από τα βράχια, στημένα αμφιθεατρικά πάνω σε μια απότομη πλαγιά και πνιγμένα στο πράσινο. Είναι ένας οικισμός ναυτικών, ανθρώπων που ζούσαν και ζουν από τη θάλασσα και όλος ο πλούτος τους μοιάζει κρυμμένος ανάμεσα σε μικρές γειτονιές με στενά δρομάκια, μακριά από το υγρό στοιχείο και δίπλα του συνάμα. Ένα μικρό λιμανάκι, αυτό της Παναγίας, και μια «κρυφή» παραλία κοντά είναι η «έξοδος» των Βελανιδιών προς τη θάλασσα. Βέβαια υπάρχει κι άλλος δρόμος για εκείνους που είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν. Αυτός που οδηγεί στον Άγιο Μύρο και στον φάρο του Κάβο Μαλιά.

Βόλτα στον έρημο φάρο
Από τα Βελανίδια ένας βατός σύντομος χωματόδρομος οδηγεί στον Άγιο Θωμά και τον Άγιο Μύρο. Στη διαδρομή χαζεύουμε τις βουνοκορφές και σε 3,5 χλμ. φτάνουμε στο εκκλησάκι του Αγίου Θωμά. Ο Άγιος Μύρος βρίσκεται απέναντι, κτισμένος στον βράχο πάνω από τη θάλασσα. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Άγιος Θωμάς που ασκήτευε στη Μονή της Αγίας Ειρήνης του ακρωτηρίου περνώντας από εδώ ένιωσε δίψα, χτύπησε με το ραβδί του σε αυτό το σημείο και ανάβλυσε αγίασμα. Από εδώ έπαιρναν νερό ώς τα 1985 περίπου οι φαροφύλακες του Κάβο Μαλιά, του Ξυλοχάφτη, του Αγίου Αγγέλου... πείτε τον όπως θέλετε.
Ένα ευδιάκριτο παραθαλάσσιο μονοπάτι μάς οδηγεί νότια και ενώ περπατάμε βρίσκουμε τη σήμανση με κόκκινο και άσπρο χρώμα που μας ενημερώνει ότι συναντήσαμε το εθνικό μονοπάτι 33. Συνεχίζουμε χωρίς δυσκολία και σε 2,5 ώρες συνολικά φτάνουμε στον φάρο του Μαλέα, ο οποίος στέκεται 25 μέτρα πάνω από τη θάλασσα και 1,8 χλμ. βόρεια του περιώνυμου ακρωτηρίου. Είναι από τους σημαντικότερους της Ελλάδας και λειτούργησε για πρώτη φορά το 1883. Το ύψος του φτάνει τα 15 μέτρα και είναι ορατός σε απόσταση 17 μιλίων.
(Οι δεινοί περιπατητές μπορούν να ξεκινήσουν το μονοπάτι από τα Βελανίδια, διασχίζοντας πρώτα τον οικισμό. Σε 1,5 χλμ. θα φτάσουν στην Παναγιά την Δεκαπεντίστρα και μέσω του χωματόδρομου που ξεκινά από εκεί θα καταλήξουν σε 1,5 χλμ. στον Άγιο Θωμά.)

Πηγή:tanea.gr

Λίγα λόγια για τα Βελανίδια. Το χωριό βρίσκεται κτισμένο στο νοτιότερο άκρο του ορεινού όγκου του Πάρνωνα. Από τα Βελανίδια μπορεί να επισκεφτεί κανείς τη βόρεια πλευρά του Κάβο-Μαλέα και το φάρο του, που χτίστηκε το 1860 και είναι ένας από τους παλαιότερους αλλά και τους τελειότερους της Μεσογείου.
Τα Βελανίδια είναι οικισμός των Βυζαντινών χρόνων, κάτι που μαρτυρά το πλήθος των βυζαντινών ναών που είναι διάσπαρτοι σε όλη την έκταση. Πιθανότατα ο οικισμός που δημιουργήθηκε περί το 1718 στη θέση ‘Παλιοκαμάρες είναι συνένωση πολλών μικρότερων και παλαιοτέρων κάτι που εξηγείτε από την ανάγκη των ανθρώπων εκείνης της εποχής για την δημιουργία πιο οργανωμένων οικισμών.
Τι μπορείτε να δείτε και να θαυμάσετε στα Βελανίδια! Μπορείτε να κολυμπήσετε στις πανέμορφες γνωστές αλλά και κρυφέςπαραλίες, Μπορείτε να επισκεφτείτε τα δεκάδες μικρά εξωκκλήσια, τα περισσότερα κατασκευασμένα μεταξύ 12ου - 14ου αιώνα, Στο ύψωμα πάνω από τα Βελανίδια μπορείτε να επισκεφτείτε το 'ΕΡΓΟ' πρόκειται για ένα συγκρότημα στρατιωτικών κτιρίων που κατασκευάστηκε το 1942 από τους Γερμανούς, Ο φάρος του Κάβο Μαλέα ένα στολίδι πρόσφατα ανακαινισμένος και χαρακτηρισμένος ως ιστορικό και διατηρητέο μνημείο της σύγχρονης ιστορίας, σε ένα θρυλικό ακρωτήρι σας περιμένει να τον επισκεφτείτε και να απολαυσετε το απέραντο γαλάζιο.

Είδατε περισσότερο