Η εξαιρετική δουλειά ενός φίλου από τον Άγιο Νικόλαο ο οποίος
ζει και εργάζεται στην Αγγλία έφερε στο φως κάποια αρχεία από το 1840, το 1851 και το 1935 που μας πληροφορούν για τον πληθυσμό των Βελανιδίων εκείνη την εποχή,
τις αποστάσεις από κάποιες πόλεις αλλά και πολλά άλλα.
Τον ευχαριστώ γιατί κατά καιρούς που ανακαλύπτει κάτι που
αφορά τα Βελανίδια, μου στέλνει τις πληροφορίες και τα στοιχεία αυτά.
Οπότε μαθαίνουμε ότι στις 27 Νοεμβρίου 1840 η διάρκεια του ταξιδιού
Βελανίδια-Σπάρτη ήταν είκοσι επτά ώρες,
η διάρκεια του ταξιδιού προς την Νεάπολη δυο ώρες και προς Μονεμβάσια εννέα ώρες. Ο πληθυσμός του χωριού φτάνει τους 736 κατοίκους.
Από το έγγραφο του 1851 μαθαίνουμε ότι τον Νοέμβριο του ίδιου
έτους στα Βελανίδια ζούσαν 91 οικογένειες και 483
συνολικά κάτοικοι, επίσης βλέπουμε τα προϊόντα που παρήγαγε ο τότε Δήμος Βοιών.
Στο τρίτο έγγραφο που πιθανόν είναι απόκομμα κάποια εφημερίδας
του 1935 βλέπουμε αναφορά στην εορτή του Αγίου Ιωάννη στα Βελανίδια (Άγιος
Ιωάννης Κουλακιώτης ο εν Θεσσαλονίκη) και εδώ βλέπουμε στοιχεία ότι εκείνη την εποχή
η συγκεκριμένη εορτή πιθανόν είχε βαρύτητα για τους Βελανιδιώτες.
Πληροφορούμαστε ότι επιστάτης του Φάρου Μαλέα ήταν ο Γεώργιος Θωμόπουλος ο οποίος με την άφιξη του αδελφού της συζύγου του από την Αμερική εόρτασε στο σπίτι του με πλούσιο δείπνο και βλέπουμε επίσης ιδιαίτερη αναφορά στην «εξαίρετον ρετσίνα των Βελανιδίων.» (Γνωρίζουμε ότι εκείνη την εποχή στα Βελανίδια υπήρχε τεράστια παράγωγη κρασιού η οποία τροφοδοτούσε τις πολυάριθμες ταβέρνες και μάλιστα δεν επαρκούσε)
Πληροφορούμαστε ότι επιστάτης του Φάρου Μαλέα ήταν ο Γεώργιος Θωμόπουλος ο οποίος με την άφιξη του αδελφού της συζύγου του από την Αμερική εόρτασε στο σπίτι του με πλούσιο δείπνο και βλέπουμε επίσης ιδιαίτερη αναφορά στην «εξαίρετον ρετσίνα των Βελανιδίων.» (Γνωρίζουμε ότι εκείνη την εποχή στα Βελανίδια υπήρχε τεράστια παράγωγη κρασιού η οποία τροφοδοτούσε τις πολυάριθμες ταβέρνες και μάλιστα δεν επαρκούσε)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου