30 Δεκεμβρίου 2012



Το 2012 μας εγκαταλείπει, με δύσκολες και ευχάριστες στιγμές. Το βίντεο που ακολουθεί είναι γεγονότα, στιγμές, εικόνες από τα Βελανίδια κατά το 2012 που μας διασκέδασαν, μας άρεσαν και θέλουμε να τα

29 Δεκεμβρίου 2012



Ομοσπονδία Βατικιώτικων Συλλόγων Λακώνων Αττικής
Πραξιτέλους 87 – 18532 Πειραιάς
Ηλεκτρονική διεύθυνση: omospondiavatika@gmail.com
Ιστολόγιο: omospondiavatikon.blogspot.com
Αριθμός Πρωτοκόλλου: 0027
Πειραιάς, 17 Δεκεμβρίου 2012

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Ομοσπονδία Βατικιώτικων Συλλόγων Λακώνων Αττικής διοργανώνει εκδήλωση το Σάββατο, 12 Ιανουαρίου 2013 και ώρα 6.00 μ.μ., στην αίθουσα εκδηλώσεων της Ελληνογαλλικής Σχολής Πειραιά «Ο Άγιος Παύλος», Χαριλάου Τρικούπη 36, στον Πειραιά.
Στο πλαίσιο της εκδήλωσης, η Ομοσπονδία θα απονείμει τιμητική διάκριση στον  συμπατριώτη μας, κ. Χαράλαμπο Σαραντίτη, ενώ θα τιμήσει επίσης τη μνήμη των Γεωργίου Κολυβόδιακου και Μιχαήλ Τσιγκούνη για την πολύτιμη προσφορά τους σε έργα φιλανθρωπίας και ευρύτερης ευποιίας. Η εκδήλωση περιλαμβάνει και την κοπή της Πρωτοχρονιάτικης Βασιλόπιτας  της Ομοσπονδίας.

Τη βραδιά θα πλαισιώσουν με την καλλιτεχνική τους παρουσία οι συμπατριώτισσές μας, εξαιρετικές ερμηνεύτριες, κ.κ. Νεκταρία Καραντζή και Λίνα Γεράρδη -Πετράκου.
Πληροφορίες: Πρόεδρος: Νίκος Αλειφέρης: 6944267145
                           Αντιπρόεδρος: Γιάννης Δερτιλής: 6932626559
                           Γ. Γραμματέας: Γιώργος Αναστασάκης: 6976402377

24 Δεκεμβρίου 2012


  Ένα  ποίημα για τα Βελανίδια από έναν καλλιτέχνη ναυτικό τον κ. Γιάννη Π. Καραντζή, ο οποίος έχει ως χόμπι να κατασκευάζει ξύλινα αντίγραφα σκαφών και να γράφει στίχους από την καρδιά του.
 
   

Σμαράγδι του Κάβο Μαλλιά και του βουνού βιτρίνα
Νεραΐδες σε κεντήσανε κάτω απ' τήν Κριθίνα.

23 Δεκεμβρίου 2012

    Οι κυρίες της Κίνησης Γυναικών Βελανιδίων πιστές στο Κυριακάτικο ραντεβού τους στην αίθουσα του πρώην δημοτικού σχολείου, περιμένουν πρόθυμες  τους επισκέπτες της λαογραφικής έκθεσης και όχι μόνο να τους κεράσουν ένα καφέ και γλυκά, θα σας ξεναγήσουν στο χώρο της έκθεσης και θα διαπιστώσετε την αγάπη τους γι'αυτό που κάνουν.
  Σήμερα τους περίμενε μια έκπληξη,

22 Δεκεμβρίου 2012



Κάθε χρόνο αυτές τις μέρες στα Βελανίδια οι περισσότεροι αφήνουν τα σπίτια τους για να επισκεφτούν τις οικογένειες  τους  σε Αθήνα- Πειραιά, αυτό βέβαια δεν υποβιβάζει την ομορφιά του τοπίου και  την κατάνυξη των ημερών που με την φροντίδα του Προέδρου της Τ.Κ. κ. Γιώργου Τριπόντικα  το χωριό φόρεσε τα γιορτινά του και  ετοιμάστηκε να υποδεχτεί τον νέο χρόνο,

Η ΚΙΝΗΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΒΕΛΑΝΙΔΙΩΝ

 ΕΥΧΕΤΑΙ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΣΕ  ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΒΕΛΑΝΙΔΙΩΤΕΣ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ  , ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ, ΑΓΑΠΗ,ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΥΗΜΕΡΙΑ.
ΤΟ 2013 ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟ ΑΠΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ  ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ.

 
                                    ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

21 Δεκεμβρίου 2012


Αγαπητοί Συγχωριανοί, Βελανιδιώτισσες και Βελανιδιώτες

           Και φέτος στη χώρα μας και σε όλο σχεδόν τον κόσμο πολλοί συνάνθρωποι μας θα γιορτάσουν τα φετινά Χριστούγεννα και την αλλαγή του νέου έτους μη έχοντας ούτε τα απαραίτητα για το γιορτινό τραπέζι, ούτε την θαλπωρή της ζεστασιάς στον κρύο και παγωμένο  χειμώνα.
         Αυτές τις μέρες η ελπίδα και η χαρά για όλους μας είναι ότι ήλθε στον κόσμο ο ΣΩΤΗΡΑΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ, αυτός που με την πίστη μας θα μπορέσει να γεμίσει ζεστασιά τις καρδιές μας, θα μας δώσει δύναμη ψυχής για να σταθούμε όρθιοι και να μη λυγίσουμε.

                         « ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΠΙ ΓΗΣ ΥΨΩΘΗΤΕ»

      Ας σταθούμε λοιπόν με αληθινή αγάπη και πίστη ο ένας στο πλευρό του άλλου και όπως συνηθίζουμε να λέμε εμείς οι ναυτικοί, ο καλός ο καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται, θα βάλλουμε το καράβι στο λιμάνι της αισιοδοξίας.
     Ευχόμαστε σε όλους τους απανταχού Βελανιδιώτες και σε όλους τους συνανθρώπους Καλά Χριστούγεννα , Καλή Χρονιά, ο καινούργιος χρόνος να φέρει σε όλους υγεία και σύνεση για να κάνουμε νέα αρχή με αληθινή αγάπη για μια αληθινή ευτυχία.  

                                                                                  Πρόεδρος της Τ.Κ Βελανιδίων


    Τριπόντικας Γεώργιος

20 Δεκεμβρίου 2012


Όπως σας είχαμε ενημερώσει σε προηγούμενη ανάρτηση το επόμενο βήμα στην κατασκευή του αλιευτικού καταφυγίου  ήταν η κατασκευή των τεχνικών  ογκόλιθων (μπλόκια) που θα δημιουργήσουν την βάση στο νέο τμήμα του βραχίονα, η διαδικασία κατασκευής  των πενηντάτονων κυβόλιθων έχει ξεκινήσει στο Παλαιόκαστρο και έχουν κατασκευαστεί ήδη τα πέντε από τα ογδόντα τέσσερα που θα κατασκευαστούν συνολικά, καταλαμβάνουν περίπου δεκαοκτώ τετραγωνικά μέτρα το καθένα. Το βήμα αυτό είναι από τα σημαντικότερα σε όλη την κατασκευή και είναι προεργασία ούτος ώστε όταν

17 Δεκεμβρίου 2012

  Σε όλες τις κλειστές κοινωνίες, έτσι και στα Βελανίδια οι άνθρωποι θέλοντας να εξηγήσουν κάποια φαινόμενα που ενδεχομένως δεν κατανοούσαν ή απλώς θέλοντας να ψυχαγωγήσουν τα παιδιά η τα εγγόνια χρησιμοποιούσαν ιστορίες με ξωτικά και νεραΐδες, αυτό βέβαια συνέβαινε πριν είκοσι και πλέον χρόνια.

Ευτυχώς όμως έχουν διασωθεί σήμερα κάποιες ιστορίες που μπλέκουν την πραγματικότητα με κάτι το ανεξήγητο, αρκετές από αυτές είχα ακούσει και εγώ σαν παιδί και ομολογώ ότι με έβαζαν σε σκέψεις.

Στη συνέχεια τρεις ιστορίες που αφορούν ιστορίες με νεραΐδες στα Βελανίδια δανεισμένες από τον ιστότοπο neraidokiklos.gr (ευχαριστώ πολύ τον διαχειριστή για την άδεια αναδημοσίευσης)

ΝΕΡΑΙΔΟΚΛΕΦΤΡΑ

Ο Χορός των Νεράιδων
Η ιστορία είναι αληθινή και διαδραματίστηκε πριν 10 χρόνια περίπου…
Το μικρό χωριό Βελανίδια Βοιών Λακωνίας είναι ένα πειρατικό χωριό που είναι κρυμμένο ανάμεσα σε δύο βουνά….
Οι βελανιδιές και τα πλατάνια στολίζουν το χωριό και της γύρω περιοχές….
Έχει πολλές πηγές της οποίες της έχουν διοχετεύσει σε δύο βρύσες …
Η μία είναι στο <<κάτω>> χωριό και η άλλη στο <<επάνω>> χωριό…
Τα σπίτια είναι δίπλα –δίπλα και δεν υπάρχουν δρόμοι ανάμεσα τους απλά μικρά σοκάκια για να περνάνε οι άνθρωποι η τα γαϊδουράκια…
Ο ένας γνωρίζει πολύ καλά τον άλλον μιας και είναι όλοι σχεδόν συγγενείς….
Οι μύθοι του χωριού πολλοί ….αλλά τα περιστατικά ακόμα ποιο πολλά…
Ήταν κατακαλόκαιρο και η ώρα 1 το μεσημέρι….
Είναι η ώρα που οι ντόπιοι ξαπλώνουν για τον μεσημεριανός τους ύπνο…
Η ζέστη αρκετά μεγάλη και όλα τα παράθυρα ανοιχτά….
Η θεία μαζί με την μικρή ανιψιά της είναι ήδη ξαπλωμένες στο κρεβάτι….όταν μελωδικές φωνές ακούγονται από το παράθυρο….
Μα τι γλώσσα μιλάνε αυτοί οι άνθρωποι??? Αναρωτήθηκε η θεία….
Σηκώθηκε από το κρεβάτι και κατευθύνθηκε στο ανοιχτό παράθυρο….
Μια έκπληξη την περίμενε όταν κοίταξε έξω
Ήταν 6 κοπέλες γύρω στα 1.40 ύψος και σε ένα κύκλο χόρευαν και τραγουδούσαν σε μια γλώσσα που δεν καταλάβαινε….
Φορούσαν ένα μπλέ-μώβ φουστάνι και στο πόδι φόραγαν από ένα ίδιο βραχιολάκι στο ίδιο χρώμα με το φουστάνι …..
Είχαν μακριά μαύρα μαλλιά…..
Τρόμαξε και αμέσως απομακρύνθηκε από το παράθυρο….
Που –που τι είναι τούτες??? Αναρωτήθηκε μέσα της….
Δεν είπε άλλη κουβέντα για να μην τρομάξει την μικρή ανιψιά της…..
Περίμενε να περάσει το μεσημέρι και το απόγευμα πήγε στο απέναντι σπίτι όπου έμενε η αδελφή της….
Άκουσες τίποτα περίεργο το μεσημέρι ???....την ρώτησε
Άκουσα ένα μελωδικό τραγούδι αποκρίθηκε εκείνη…αλλά δεν ξέρω τι γλώσσα ήταν….το άκουγα να <<έρχεται>> από την βρύση….αλλά δεν πήγα στο παράθυρο να δω…..φοβήθηκα μήπως ήταν ο αλικούτσαρδος(καλικάντζαρος )…..
Τότε η θεία σιγουρεύτηκε για ότι είχε ακούσει και για ότι είχε δει…..

juniper

Πατρίδα μουουουου!!!! Το χωριό είναι σε ενεργειακό χώρο, δε χωράει αμφιβολία!

Έχω ζήσει κι εγώ, παράξενο περιστατικό εκεί, και δεν ήμουν μόνη. Επίσης, μου διηγήθηκε και η μητέρα μου κάτι που είχε συμβεί παλιότερα.

Θα σας το πω, γιατί κάποιος μπορεί να έχει κάποια εξήγηση για αυτό που συνέβη, μια κι εγώ δεν έχω.

Ήμουν γύρω στην τετάρτη δημοτικού, όταν πέθανε η αδελφή της γιαγιάς μου. Ήταν καλοκαίρι και ήμαστε στο χωριό, η μητέρα μου, η γιαγιά μου, η αδελφή μου κι εγώ. Τη νύχτα που η γιαγιά με τη μαμά θα ξενυχτούσαν τη νεκρή μαζί με τους άλλους συγγενείς, η αδελφή μου κι εγώ θα κοιμόμασταν μόνες μας στο σπίτι. Καλέσαμε λοιπόν και μια ξαδέλφη μας, μεγαλύτερη από μας, για να κοιμηθεί μαζί μας.
Θυμάμαι πως εκείνη τη νύχτα, ένα αεροπλάνο γύριζε διαρκώς από πάνω από το χωριό ψάχνοντας ένα καράβι που είχε χαθεί στο Μυρτώο πέλαγος.
Ήρθε λοιπόν η ξαδέλφη, και πέσαμε να κοιμηθούμε, τα δυο μεγάλα κορίτσια στο διπλό κρεβάτι κι εγώ σʼ ένα ράντζο, δίπλα τους. Ξαφνικά, κάποια στιγμή, ανάβουν τα φώτα. Πάνω από το διπλό κρεβάτι, υπήρχε κορδονάκι για το φως και σκέφτηκα ότι κάποια από τις μεγάλες το τράβηξε. Κάθε μια από τις δύο ρωτούσε την άλλη αν το τράβηξε. Θεωρήσαμε ότι κάποια κάνει φάρσα, σβήσαμε το φως και ξαναπέσαμε να κοιμηθούμε. Ξαφνικά ξανανάβει το φως. Οι μεγάλες ορκίζονταν ότι δεν είχαν τραβήξει το κορδονάκι, η δε ξαδέλφη έβαλε τα κλάματα και έλεγε να πάει να ειδοποιήσει τον αδελφό της το μεγάλο, να έρθει να κοιμηθεί μαζί μας. Σβήνουμε για μια ακόμη φορά το φως, αλλά πού να κοιμηθούμε που είχαμε ταραχτεί και κατατρομάξει! Ξαφνικά, ανάβουν τα φώτα σε όλο το σπίτι και στο κατώι!
Η ξαδέλφη είχε το που-που! (Παραφθαρμένο πω-πω) Σηκωθήκαμε, εμείς τα σβήναμε, αυτά άναβαν. Και ν΄ακούμε και τα ξεφωνητά και τα μοιρολόγια της γιαγιάς μου από την κάτω ρούγα που ακούγονταν καθαρά μες στην ησυχία. Γινόταν μες στο σπίτι χαμός. Εγώ και η ξαδέλφη κοντεύαμε να πάθουμε έμφραγμα! Η αδελφή μου ήταν πιο θαρραλέα.
Εκείνη πήγαινε και έσβηνε τα φώτα. Δεν θυμάμαι τι ώρα ήταν και πόση ώρα είχε περάσει μʼ εμάς να κυνηγάμε τα φώτα... Το πρωί, όταν το είπαμε στη μητέρα και στη γιαγιά, η γιαγιά είπε ότι μπορεί να ήρθε η ψυχούλα της νεκρής να μας αποχαιρετήσει. Εγώ πάλι, σκεφτόμουν μήπως ήταν και η ψυχούλα κάποιου από τους χαμένους ναυτικούς που ήθελε να δώσει κάπου ένα μήνυμα...
Ρώτησα τον άντρα μου που είναι ηλεκτρολόγος, πόσο πιθανό είναι να ανάβουν τα φώτα μόνα τους, πότε του ενός δωματίου, πότε όλου του σπιτιού. Μου είπε ότι αυτό δε γίνεται από πλευράς ηλεκτρολογίας. Εσείς, έχετε κάποια άλλη εξήγηση;

Κι αυτό που μου είχε διηγηθεί η μητέρα μου. Ήταν πολύ παλιά, πριν γεννηθώ, όταν ήταν ο πεθερός της βαριά άρρωστος. Ένα πρωί, μια γειτόνισσα που έμενε ακριβώς φάτσα στο δικό μας σπίτι, ρώτησε τη μάνα μου, αν είναι πια καλά ο παππούς, -ο πεθερός της- αφού κατάφερε και ήρθε την προηγούμενη νύχτα αργά, στο σπίτι της μάνας μου. Εκείνη απάντησε ότι δεν ήρθε ο παππούς στο σπίτι της, άλλωστε, ήταν πολύ άρρωστος δεν θα μπορούσε ούτε να σηκωθεί, ούτε να κάνει δρόμο. Η γειτόνισσα επέμενε ότι τον είδε να ανοίγει την πόρτα της αυλής και να πηγαίνει προς το σπίτι και ήταν αυτός, τον ήξερε πολύ καλά για να παραγνωρίσει. Εκείνος, με το μπαστούνι του, ίδιος όπως πάντα.
Εκείνη την ημέρα ο παππούς πέθανε

ΝΕΡΑΙΔΟΚΛΕΦΤΡΑ

Η ιστορία διαδραματίστηκε στο χωριό Βελανίδια Βοιών Λακωνίας….

Το μικρό χωριό Βελανίδια είναι λίγο πριν το ακρωτήρι Μαλέα …
Τα σπίτια είναι δίπλα-δίπλα με μικρά σοκάκια να τα χωρίζουν…
Είναι γεμάτο βελανιδιές και μεγάλα πλατάνια δίπλα στης πολλές πηγές που έχει το χωριό…
Τα χωράφια των ανθρώπων είναι όλα έξω από το χωριό….και σε μερικά είναι δύσκολο να φτάσεις με αμάξι αν και οι χωρικοί χρησιμοποιούν τα γαιδουράκια η ακόμα και τα πόδια τους για να φτάσουν σε αυτά…..
Οι χωρικοί ξεκινούν από το χωριό πάντα πριν χαράξει για να είναι με την ανατολή του ηλίου στα χωράφια τους….
Έτσι πάντα ξεκινάει και ο μπάρμπα-Παναγιώτης για το χωράφι του….που βρίσκετε στην τοποθεσία Αγ.Ανδρέας
Θέλει πολύ ώρα μέχρι να φτάσει στον Αγ.Ανδρέα…..
Δεν έχει ούτε αυτοκίνητο ούτε γαιδουράκι…..
Η διαδρομή είναι υπέροχη μιας και περνάει από την μεγάλη πηγή με τα πολλά πλατάνια…..Χρόνια αναβλύζει νερό και όλοι σταματάνε για να γεμίσουν τα παγούρια τους μαζί ….
Την κάνει χρόνια αυτήν την διαδρομή…ξεκινάει πριν την ανατολή και γυρίζει πριν την δύση του ηλίου….δεν μένει ποτέ στα χωράφια νύχτα μιας και δεν έχει κάποιο σπιτάκι εκεί για να διανυκτερεύσει… .
Πολλοί κάνουν την ίδια διαδρομή ….
Έτσι και εκείνη την ημέρα ξεκίνησε για τον Αγ.Ανδρέα…
Χαιρέτησε την γυναίκα του και πήρε τον μεγάλο δρόμο…..
Οι ώρες περνούσαν……
Σιγά-σιγά ήρθε και η δύση του ηλίου και ο Μπάρμπα-Παναγιώτης δεν είχα γυρίσει στο χωριό….
Ανήσυχη η γυναίκα του κοιτούσε και ξανακοιτούσε τον δρόμο αλλά μάταια….
Όταν βράδιασε για τα καλά η γυναίκα του ενημέρωσε τους συγγενείς και τους γείτονες ότι ο άντρας της δεν είχε γυρίσει από τα χωράφια…
Αμέσως όλοι έτρεξαν στον Αγ.Ανδρέα για να βρουν τον Μπάρμπα-Παναγιώτη….
Άδικος κόπος όμως, δεν τον βρήκαν πουθενά….έψαξαν όλες της γύρω περιοχές όλα τα ρέματα και τα λαγκάδια αλλά και πάλι τίποτα…..
Οι συχωριανοί ξεσηκώθηκαν όλοι και έψαχναν….3 μέρες αναζητούσαν τον Μπάρμπα –Παναγιώτη….Το απόγευμα της 3 μέρας και ενώ γύριζαν από την αναζήτηση βλέπουν μπροστά στην πηγή τον Μπάρμπα-Παναγιώτη…..
Χλωμό αδύνατο και αμίλητο….
Τον μετέφεραν στο σπίτι του…
Που ήσουνα Μπάρμπα-Παναγιώτη ??? τον ρώτησαν…
Με πήραν οι νεράιδες…αποκρίθηκε….
Και τι σου έκανα??? Τον ξαναρώτησαν…
Με πήραν οι νεράιδες….απάντησε ξανά και ξανά….
Ήταν οι μόνες λέξεις που έλεγε…..
Από εκείνη την ημέρα κλείστηκε στον εαυτό του και δεν μίλαγε σε κανέναν…
Ακόμα και σήμερα το ίδιο λέει…ΜΕ ΠΗΡΑΝ ΟΙ ΝΕΡΑΙΔΕΣ….
Ποτέ δεν θα μάθουμε τι πραγματικά του συνέβησαν εκείνες τις 3 μέρες...

16 Δεκεμβρίου 2012

ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ - ΝΕΑΠΟΛΗ  29/02/12

  Η διαδρομή  Βελανίδια - Νεάπολη είναι συνολικά 14 χιλιόμετρα με αρκετές στροφές αλλά και ένα καταπληκτικό τοπίο με εναλλασσόμενες εικόνες που αποτελούνται από την θέα προς το Μυρτώο πέλαγος, τον Λακωνικό κόλπο, βελανιδιές και διάσπαρτα εξωκκλήσια. Η εποχή δε που θα την κάνετε σας επιφυλάσσει ένα διαφορετικό αλλά πολύ πλούσιο χρωματολόγιο και έντονες μυρωδιές, μια μικρή ιδέα από τα παραπάνω θα πάρετε από το βίντεο που ακολουθεί χωρίς  βέβαια να μπορεί να αποδώσει αυτά που θα βιώσετε αν το επιχειρήσετε.

15 Δεκεμβρίου 2012





Κάλαντα σε ενορχήστρωση Βασίλη Τσαμπρόπουλου. Από τον από το συλλεκτικό cd που κυκλοφόρησε με τον "Επενδυτή"., με τίτλο "Ύμνοι και Κάλαντα".



Κάλαντα Χριστουγέννων Δωδεκανήσου "Αύτη είναι η ημέρα"
Ερμηνεία: Νεκταρία Καραντζή
Ενορχήστρωση-Διασκευή: Βασίλης Τσαμπρόπουλος
CD: "Ύμνοι και Κάλαντα" με τη ΝΕΚΤΑΡΙΑ ΚΑΡΑΝΤΖΗ
Με την τιμητική συμμετοχή του ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΡΩΤΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ: Δεκέμβριος 2012 μαζί με τον ΕΠΕΝΔΥΤΗ

10 Δεκεμβρίου 2012


Το 1985 ιδρύθηκε το μόνιμο καταφύγιο άγριας ζωής έκτασης 10.000 στρ. στις θέσεις “ΒΑΒΙΛΑ– ΚΟΥΝΟΣ” περιοχής κοινοτήτων Καστανέας – Βοιών – Νεάπολης – Αγίου Νικολάου – Φαρακλού – Βελανιδιών – Λαχίου. (ΦΕΚ 155/Β/85). Το 2001 με την υπ’ αριθμόν 1503/2001 απόφαση της Περιφέρειας Πελοποννήσου (ΦΕΚ 911/Β/2001) τροποποιήθηκαν τα όρια του μόνιμου καταφυγίου άγριας ζωής στις θέσεις «Βαβίλα – Κούνος» περιοχής Νεαπόλεως, Λαχίου, Αγ. Νικόλαου, Βελανιδιών, Κ. Καστανιάς, Φαρακλού Δήμου Βοιών, Νομού Λακωνίας, Περιφέρειας Πελοποννήσου από 10.000 σε 18.500 στρ. αυτή η περιοχή έχει χαρακτηριστεί από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία

09 Δεκεμβρίου 2012


Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και δυστυχώς οι δύσκολες μέρες που διανύουμε μας έχουν κάνει να ξεχάσουμε τις πραγματικές αξίες της ζωής οπότε δανείστηκα ένα άρθρο του πολύ καλού μου φίλου Πατέρα Μιχαήλ που αφορά την νηστεία των Χριστουγέννων.

1. Δεύτερη μακρά περίοδος νηστείας μετά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι η νηστεία των Χριστουγέννων, γνωστή στη γλώσσα του ορθοδόξου λαού μας και ως σαραντα(η)μερο. Περιλαμβάνει και αυτή σαράντα ημέρες, όμως δεν έχει την αυστηρότητα της νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Αρχίζει την 15η Νοεμβρίου και λήγει την 24η Δεκεμβρίου.





Χειμωνιάτικο τοπίο στα Βελανίδια με έντονη  βροχόπτωση ,με την ευκαιρία αυτή θα σας παρουσιάσω εικόνες και ένα μικρό βίντεο με την χειμωνιάτικη φύση στα Βελανίδια, χωρίς βροχή και με την καταπληκτική φωνή της Βελανιδιώτισσας ερμηνεύτριας Αναστασίας Μουτσάτσου.

06 Δεκεμβρίου 2012


  Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε τον 3ο αι μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς ευσεβείς και πλουσίους και έτυχε επιμελημένης μόρφωσης. Όμως, σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας. Από πολύ νωρίς είχε αφιερωθεί στα Θεία, μετά την μετάβασή του στα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό και τον Πανάγιο Τάφο. Όταν επέστρεψε στην πατρίδα του χειροτονήθηκε ιερέας. Στην αρχή αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο κι έγινε ηγούμενος της Μονής Σιών στα Μύρα της Λυκίας. Όταν απεβίωσε ο τότε Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας, οι επίσκοποι, δια θεϊκής αποκαλύψεως, αναγόρευσαν Αρχιεπίσκοπο τον Νικόλαο. Ο Άγιος Νικόλαος θεωρείται ο κατ' εξοχήν προστάτης των Ναυτικών καθώς και του Ναυτικού και του Λιμενικού Σώματος, γιατί στον βίο του αναφέρονται θαύματα που έχουν σχέση με τη θάλασσα. Για το λόγο αυτό, όλα τα πλοία του πολεμικού ναυτικού, καθώς και όλα τα εμπορικά, φέρουν την εικόνα του

 by baladis


ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ Τ.Κ. ΒΕΛΑΝΙΔΙΩΝ
Επί την εορτή του πολιούχου προστάτη των ναυτικών, εύχομαι στους απανταχού Βελανιδιώτες ναυτικούς μας και σε όλους τους Έλληνες ναυτικούς χρόνια πολλά, γαλήνιες θάλασσες και καλά ταξίδια, ο πολιούχος Άγιος Νικόλαος να χαρίζει υγεία σ’ αυτούς και τις οικογένειες τους, να είναι προστάτης στο τιμόνι του πλοίου τους και να τους φέρνει με το καλό στα σπίτια τους.

                                                Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ Τ.Κ.ΒΕΛΑΝΙΔΙΩΝ
                                                         ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΡΙΠΟΝΤΙΚΑΣ




02 Δεκεμβρίου 2012

 Το εκκλησάκι των Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης βρίσκεται περίπου δυο χιλιόμετρα από τον επαρχιακό δρόμο Νεάπολης - Βελανιδίων στην στροφή προς το λιμανάκι του Αγίου Παύλου, ο χωμάτινος αγροτικός δρόμος είναι σε καλή κατάσταση σχεδόν όλο τον χρόνο και περιβάλλεται από ελαιώνες. Ο ναός διασώζει σχεδόν στο σύνολο του τον γραπτό του διάκοσμο και
εντυπωσιάζει με την πλούσια θεματογραφία των τοιχογραφιών και την παραστατικότητα των μορφών, οι τοιχογραφίες του ναού χρονολογούνται στα τέλη του 13ου αιώνα, μια επίσκεψη στο εκκλησάκι επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά γιατί ο τόπος αυτός ονομάζεται μικρό Άγιο Όρος και τονίζει την ύπαρξη οικισμού κοντά, τουλάχιστον από τα τέλη του 13ου αιώνα.



Δείτε επίσης: Εορτή Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στα Βελανίδια



Οι έντονες βροχοπτώσεις των προηγούμενων ημερών άφησαν πίσω τους ζημιές ,από κατολισθήσεις  μέχρι μεταφορά μεγάλων όγκων φερτού υλικού(πέτρες, ξύλα, χώμα)σε πολλά τμήματα του δρόμου Βελανίδια - Νεάπολη αλλά και του δρόμου μέχρι το Γιαλό, η ποταμιά στην Παναγία κατέβασε τεράστιες ποσότητες χώματος στην θάλασσα όπου παρέσυρε και μια βάρκα.
Λίγα λόγια για τα Βελανίδια. Το χωριό βρίσκεται κτισμένο στο νοτιότερο άκρο του ορεινού όγκου του Πάρνωνα. Από τα Βελανίδια μπορεί να επισκεφτεί κανείς τη βόρεια πλευρά του Κάβο-Μαλέα και το φάρο του, που χτίστηκε το 1860 και είναι ένας από τους παλαιότερους αλλά και τους τελειότερους της Μεσογείου.
Τα Βελανίδια είναι οικισμός των Βυζαντινών χρόνων, κάτι που μαρτυρά το πλήθος των βυζαντινών ναών που είναι διάσπαρτοι σε όλη την έκταση. Πιθανότατα ο οικισμός που δημιουργήθηκε περί το 1718 στη θέση ‘Παλιοκαμάρες είναι συνένωση πολλών μικρότερων και παλαιοτέρων κάτι που εξηγείτε από την ανάγκη των ανθρώπων εκείνης της εποχής για την δημιουργία πιο οργανωμένων οικισμών.
Τι μπορείτε να δείτε και να θαυμάσετε στα Βελανίδια! Μπορείτε να κολυμπήσετε στις πανέμορφες γνωστές αλλά και κρυφέςπαραλίες, Μπορείτε να επισκεφτείτε τα δεκάδες μικρά εξωκκλήσια, τα περισσότερα κατασκευασμένα μεταξύ 12ου - 14ου αιώνα, Στο ύψωμα πάνω από τα Βελανίδια μπορείτε να επισκεφτείτε το 'ΕΡΓΟ' πρόκειται για ένα συγκρότημα στρατιωτικών κτιρίων που κατασκευάστηκε το 1942 από τους Γερμανούς, Ο φάρος του Κάβο Μαλέα ένα στολίδι πρόσφατα ανακαινισμένος και χαρακτηρισμένος ως ιστορικό και διατηρητέο μνημείο της σύγχρονης ιστορίας, σε ένα θρυλικό ακρωτήρι σας περιμένει να τον επισκεφτείτε και να απολαυσετε το απέραντο γαλάζιο.

Είδατε περισσότερο