Παραδοσιακός κούρος στα Βελανίδια

 

  Ο Κούρος είναι μια γιορτή των κτηνοτρόφων, μια γιορτή χωρίς θρησκευτικό χαρακτήρα που λαμβάνει χώρα την ημέρα που γίνεται το κούρεμα των κοπαδιών.

Πρόκειται για μια χρονοβόρα, κουραστική αλλά συνάμα ευχάριστη διαδικασία που γίνεται στο μαντρί-στάνη. Είναι κατεξοχήν ανδρική εργασία που γίνεται σε συνεργασία με άλλους τσοπάνηδες και φίλους. Η γυναίκα συμμετέχει  σε βοηθητικό ρόλο στην εργασία αυτή. Τα παιδιά επίσης συμμετέχουν βοηθητικά.

Ο κτηνοτρόφος αναλαμβάνει την προετοιμασία του κούρου. Ορίζει την ημέρα, προσκαλεί τους άξιους κουρευτάδες, τροχίζει τα μεγάλα ψαλίδια, τα λεγόμενα «κουροψάλιδα». 

Η γυναίκα κτηνοτρόφισσα αρχίζει τις ετοιμασίες και αυτή. Ετοιμάζει τα  απαραίτητα για το τραπέζι του κούρου, και προγραμματίζει τα φαγητά που θα μαγειρέψει. Είναι γιορτινό τραπέζι και έχει πολλή φροντίδα.

Το κούρεμα των ζώων είναι δύσκολη διαδικασία. Απαιτούνται τεχνική,καλαισθησία, μεράκι και αγάπη για το ζώο. Γι’ αυτό ο τσοπάνης επιλέγει τους καλύτερους κουρευτές, «τους μερακλήδες». 

Στον κούρο ο καθένας έχει τον ρόλο του, εκτός από αυτούς που κρατάνε τα ψαλίδια και κουρεύουν, είναι αυτοί που κρατάνε το ζώο για να κουρευτεί, είναι και αυτοί που πιάνουν τα ατίθασα ζώα μέσα απ το κοπάδι να τα φέρουν στο ψαλίδι.

Από κοντά πάντα και πιτσιρικάδες σε βοηθητικούς ρόλους.. να μαζεύουν τις στίβες από μαλλί, να φέρνουν κρύο νερό και καφέ, να έχουν το νου τους μην βγει απ τον φράχτη κάποιο ακούρευτο κατσίκι. 

Και όταν η αποστολή λάβει τέλος... τότε το καλύτερο τραπέζι φορτωμένο με το μεράκι της  γυναίκας του τσοπάνη και όλα τα καλούδια που μπορεί να δώσει ένα κοπάδι, είναι εκεί για όλους όσους πήραν μέρος σε αυτή την γιορτή.

  Η φωτογραφίες είναι από την διαδικασία του κούρου στο μαντρί του Παναγιώτη Λιβάνου στον Άγιο Μύρο. (Φωτογραφίες: Παναγιώτης Πατσάκης).

Και του χρόνου με υγεία πάλι στον Άγιο Μυρωνα...

Πηγή